سن مناسب فرزندآوری و باروری سالم برای آقایان و خانم ها

باروری یکی از مهم ترین اتفاقات زندگی مشــترک برای هر زوج اســت و داشــتن فرزند بر اســتحکام خانواده می افزاید. اما در این میان توجه به زمان فرزندآوری، یکی از نکات مهم در باروری سالم است.

به گزارش برنا؛ سن مادر یکی از مهم ترین عوامل باروری سالم بوده و با افزایش سن علاوه بر کاهش شانس باروری موفق، احتمال مشکلات سلامت مادر و جنین و مشکلات دوران بارداری و هنگام زایمان افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تاخیر در فرزندآوری در ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته افزایش داشته و این مساله با افزایش خطر ناباروری، عوارض حاملگی و عوارض جنینی همراه شده است. هر چند امروزه استفاده از روش های کمک باروری می تواند به بسیاری از زوجین برای فرزند دار شدن کمک کند، اما هنوز هم بســیاری از زوجین از میزان موفقیت و محدودیت های مربوط به روش های کمک باروری و افزایش خطرات ناشــی از تاخیر در فرزندآوری آگاهی ندارند. میزان باروری زوجین با سن ارتباط نزدیک دارد و اغلب قدرت باروری، با افزایش سن کاهش می یابد.

زنان با افزایش سن به تدریج تاخیر در قاعدگی را به دلیل عدم تخمک گذاری تجربه می کنند، در نهایت قاعدگی ها به طور فزاینده ای نامنظم و در نهایت پس از گذشت زمان مشخص به طور کامل متوقف می شود. همچنین به تدریج در این دوره ( از سنین ۳۵ تا ۴۰ سالگی) ذخیره تخمک کاهش می یابد. این کاهش در حدود ۴۰ تا ۴۵ سالگی به حداکثر خود می رسد، به نحوی که بانوان در حوالی سن یائسگی و پس از آن دیگر قادر به بارداری نخواهند بود. امروزه ناباروری وابسـته به سـن به دلایل مختلف دیده می شـود.

بسـیاری از بانوان، ازدواج خود را تا ۳۰ سـالگی و بیشتر به تاخیر می اندازند. این مسـاله همراه با تاخیر در تولد نخستین فرزند، موجب کاهش در تعداد فرزندانی می شـود که هر خانواده تمایل دارد. اگرچه وضـــعیت بهداشــت، ســلامت و مراقبت دوران بارداری امروزه بهبود یافته اســت، اما این امر تاثیری بر روند کاهش توان باروری مرتبط با افزایش سن ندارد. از آنجا که ممکن است توان کم باروری یا سقط مکرر در یک خانم ناشی از کیفیت پایین و کاهش تعداد تخمک به دلیل افزایش سن باشد، این  مساله به ویژه زمانی که سن خانم به میانه تا انتهای دهه چهارم زندگی می رسد، بیشتر دیده می شود.

در مورد مردان با افزایش ســن، میزان حجم مایع منی و کیفیت اســپرم از نظر حرکت و شکل طبیعی و قدرت باروری کاسته می شود. به نحوی که زمان موردنیاز برای باروری همسر در مردان بالای ۴۵ سال پنج برابر مردان ۲۵ ساله است. مطالعات نشان می دهد که افزایش سن مردان با افزایش مشکلات کروموزمی اسپرم همراه بوده و شانس ابتلا به برخی بیماری های روانی (مانند اسکیزوفرنی) و اوتیسم و حتی احتمال مشکلات قلبی، ناهنجاری های اندام و باز بودن انتهای سیستم عصبی (اسپینا بیفیدا) در فرزندان بیشتر است. همچنین با افزایش سن مرد، خطر بیشتری از نقص ژنی در اسپرم ایجاد می شود. از سویی دیگر افزایش سن مردان سبب بیماری هایی می شود که روی عملکرد جنسی و باروری مرد اثرگذار است.

از آنجا که بر اساس تحقیقات متعدد بهترین زمان مناسب بارداری، بازه سنی ۱۸ تا ۳۵ سالگی به ویژه برای بانوان است، بر فرزندآوری به موقع  و بهره مندی از نعمت فرزندان سالم در سن مناسب  زوجین همچان تاکید می شود.

دکتر «پروین یدالهی» عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: خانواده زنان زندگی مشترک مردان هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی افزایش سن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۴۷۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افزایش طول عمر با سبک زندگی سالم

 به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، متخصصان دریافته‌اند نقش و تاثیر سبک زندگی سالم از ژن‌هایی که سبب می‌شوند برخی افراد عمر کوتاه‌تری داشته باشند، بیشتر است و کمک می‌کند عمرشان پنج سال طولانی‌تر شود.
 

مختصصان برای اولین بار در مطالعه بررسی کردند به‌رغم تاثیر شگرف ژنتیک، عوامل دیگری، چون ورزش، برنامه غذایی سالم، خواب کافی و مصرف نکردن دخانیات چگونه می‌تواند احتمال بقا را افزایش دهد.

در این مطالعه ۳۵۳ هزار و ۷۴۲ نفر از بیوبانک (Biobank ـ بانک زیستی) انگلیس بررسی شدند و داده‌ها نشان داد کسانی که از لحاظ ژنتیکی احتمال دارد عمر کوتاه‌تری داشته باشند در مقایسه با کسانی که خطر ژنتیکی کمتری دارند، فارغ از سبک زندگی‌شان، ۲۱ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام قرار دارند.

در این بین، احتمال مرگ زودهنگام افراد دارای سبک زندگی ناسالم، فارغ از احتمال خطر ژنتیکی‌شان، ۷۸ درصد بیشتر است.

یافته‌های این پژوهش همچنین نشان داد دارا بودن سبک زندگی ناسالم همراه با ژن‌های طول عمر کوتاه‌تر خطر مرگ زودهنگام را در مقایسه با کسانی که از لحاظ ژنی خوش‌شانس‌تر بوده‌اند و سبک زندگی سالمی دارند، بیش از دو برابر افزایش می‌دهد.

با وجود این، متخصصان دریافتند به نظر می‌رسد افراد تا حدی روی طول عمرشان کنترل دارند.

یافته‌های آن‌ها نشان داد که سبک زندگی مطلوب ممکن است خطر ژنتیکی طول عمر کوتاه‌تر یا مرگ ناهنگام را حدود ۶۲ درصد تعدیل کند.

آن‌ها گفتند: شرکت‌کنندگان دارای خطر ژنتیکی بالا با سبک زندگی مطلوب می‌توانند طول عمرشان را در سن ۴۰ سالگی حدود ۵.۲۲ سال افزایش دهند.

بر اساس یافته‌ها، ترکیب سبک زندگی مطلوب برای عمر طولانی‌تر عبارت است از «هرگز سیگار نکشیدن، فعالیت جسمی منظم، مدت خواب کافی و برنامه غذایی سالم.»

این پژوهش که در نشریه پزشکی انگلیسی طب مبتنی بر شواهد (BMJ Evidence Based Medicine) منتشر شده است، داده‌های افراد را به‌مدت ۱۳ سال دنبال کرده بود و در این مدت ۲۴ هزار و ۲۳۹ مرگ رخ داد.

افراد از لحاظ تاثیر ژنتیک بر طول عمر به سه گروه طولانی (۲۰.۱ درصد)، متوسط (۶۰.۱ درصد) و کوتاه (۱۹.۸ درصد) و سه گروه امتیاز سبک زندگی مطلوب (۲۳.۱ درصد)، متوسط (۵۵.۶ درصد) و نامطلوب (۲۱.۳ درصد) تقسیم شدند.

متخصصان با استفاده از امتیاز خطر چندژنی، متغیر‌های ژنتیکی متعدد را بررسی کردند تا زمینه ژنتیکی کلی فرد برای عمر طولانی‌تر یا کوتاه‌تر را مشخص کنند.

سایر امتیاز‌ها بر مبنای بررسی مصرف دخانیات، نوشیدن الکل، ورزش، شرایط جسمی، برنامه غذایی سالم و خواب بود.

متخصصان این تحقیق متشکل از کارکنان دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیانگ چین و دانشگاه ادینبرو بودند.

آن‌ها گفتند: این پژوهش نقش محوری سبک زندگی سالم در کم کردن تاثیر عوامل ژنتیکی بر کاهش طول عمر را روشن می‌کند.

سیاست‌های سلامت عمومی برای بهبود سبک زندگی سالم مکملی موثر در کنار مراقبت‌های بهداشتی مرسوم است و از تاثیر عوامل ژنتیک بر طول عمر انسان می‌کاهد.